21 daagse rondreis in Vietnam - Dag 6

Deze morgen om 5.30 uur opgestaan want onze gids zou ons al om 7 uur opwachten aan de receptie voor een bezoek aan de drijvende markt van Cai Rang. Hij had ons gisteren een restaurantje aanbevolen waar ook slang op het menu stond en natuurlijk was zijn eerste vraag of we ook slang hadden gegeten. Gelukkig was Ann dapper genoeg geweest om een hele slangenmenu te bestellen. Ik wou wel eens proeven maar wou het risico niet lopen een heel gerecht te moeten opeten dat ik niet echt zou lusten. Ann heeft zich dan natuurlijk opgeofferd. Haar menu bestond uit gefrituurde voorjaarsrolletjes met slang, gevolgd door een stoofpotje van slangenfilet in een currysaus met champignons. Ikzelf heb verse inktvis vanuit de Mekong delta gegeten.

Velen zullen zich nu misschien afvragen hoe slang smaakt. Wel, ondanks het feit dat ik geen slang heb besteld, heb ik dank zij Ann toch kunnen proeven. Naar mijn oordeel smaakt het het meest naar varkensvlees maar je moet er wel een beetje op kauwen, een beetje het gevoel van inktvis. Zoals met de meeste van die exotische gerechten is de saus die er bij wordt geserveerd de belangrijkste smaakbrenger en dit was ook hier het geval. De lekkere currysaus met paddestoelen maakte van dit slangenvlees een heel lekker gerecht.

Voor het eerst zagen we ook Vietnamese wijn op de kaart staan. Als fervente wijnliefhebbers wilden we dit toch eens proberen, ondanks het feit dat onze gids ons al had verteld dat die niet zo bijzonder was. Om de risico’s toch enigszins te beperken, hebben we ons dan maar aan 1 glas gehouden om te proeven: Ann rood en ik wit. Tja, wat moeten we hier van zeggen. Uiteraard is dit geen hoogstaande wijn maar helemaal slecht zou ik hem nu ook niet noemen. Het blijft wel een eenvoudig wijntje en de smaak van de witte gaat eerder naar een Duitse of Oostenrijkse witte wijn. Voor de rode ben ik er nog niet helemaal uit, een beetje fruitig maar zeker niet bitter. Kortom eenvoudig maar drinkbaar en te beschouwen als een tafelwijntje.

Genoeg gezegd over gisterenavond, terug naar vandaag. Enkele dagen geleden keek ik nog verschrikt op bij het zien van warme gerechten aan het ontbijtbuffet. Nu eet ik ’s morgens vroeg al vlot rijst en noedels. Het is verbazend hoe snel je je aanpast aan de gewoontes van een land...

Om 7 uur stipt vertrokken met een bootje naar de drijvende markt. Opnieuw was er een grote boot voor ons alleen gereserveerd. Enerzijds voel je je dan de koning te rijk maar het doet je toch even nadenken over de verspilling van middelen. Door het vroegere uur was er duidelijk meer drukte dan de markt van gisteren maar eenmaal je zo’n drijvende markt hebt gezien, heb je ze wel allemaal gezien. Veel spektakel is er nu ook niet te beleven. Zij die denken dat ze grote discussies zullen zien tussen kopers en verkopers omtrent de prijs zullen bedrogen uitkomen.

Na onze anderhalf urende boottocht werden we keurig afgezet aan de andere kant van de rivier waar onze chauffeur ons met auto en baggage opwachtte. Nu restte ons nog een 8 uur durende tocht via Ho Chi Minh City naar onze eindbestemming van de dag: het Blue Ocean Beach Resort Hotel in Phan Thiet. Om te bekomen van de lange reis staat er morgenochtend immers niets op het programma en zal deze worden doorgebracht aan het zwembad of op het strand. In de namiddag is er dan weer een stadsrondrit voorzien en een bezoek aan de zandduinen.