Omdat we de volgende dagen niet in een jachthaven zouden aanmeren, dienden we wat extra proviand in te slaan. Niettegenstaande het zondag was, konden we toch vlot een supermarkt vinden die ons van het nodige gerief kon voorzien. Het weer was ondertussen aan het omslaan en donkere wolken verzamelden zich boven het eiland. Onze eerste doelstelling om vanuit St. Thomas naar Norman Island te zeilen bleek niet haalbaar. Het zou een kruisrak worden en met een snelheid van slechts 3-4 knopen zouden we voor de 15 mijl in rechte lijn wel gemakkelijk 4-5 uren moeten zeilen. Rekening houdend met het feit dat we dan nog meer afstand zouden afleggen omdat we tegen de wind in moesten zeilen, maakte het risico om niet voor het donker aan te komen veel te groot.
Snel werd een oplossing gevonden door een nachtankerplaats te vinden op het eiland St. John, namelijk in Lameshur Bay,dit op ongeveer 10 mijl van onze vertrekplaats. De weg ernaartoe verliep minder vlot: vooreerst begon het te stortregenen vanaf het moment dat we de haven hadden verlaten en het zou niet meer ophouden tot de avond. Tijdens deze stortbuien moet je wel heel geconcentreerd zijn want de zichtbaarheid is dan zo goed als niets. De wind liet het ook al afweten: tijdens het begin van de bui hevige rukwinden tot 25 knopen en direct erna niets meer. Zeilen in dergelijke omstandigheden is dan ook verre van ideaal. Het grootste deel van de rit werd dan ook onder motor gevaren, weliswaar met de zeilen erbij.
Tegen 15 uur aangekomen in de kleine baai waar we de nacht zouden doorbrengen. Na de gebruikelijke manoeuvres om de boot vast te leggen en de lijntjes mooi op te bergen eerst ons middagmaal genuttigd: kippenvleugeltjes met de overschot van de pasta van enkele dagen ervoor. In tapas stijl een beetje olijven gegeten en al snel vloeide de wijn rijkelijk om al het regenwater dat we de ganse dag hadden moeten slikken, weg te spoelen.
In de baai lagen er slechts een drietal andere jachten en eenmaal donker hield het op met regenen. De hemel klaarde open en een mooie volle maan kwam tevoorschijn. De schittering op het water was adembenemend mooi en zette al snel mijn medereizigers aan tot het maken van een zwempartij in het donker. Ikzelf had al genoeg water gezien en gevoeld tijdens de dag en besloot aan boord te blijven om het gebeuren op band vast te leggen.
Met vol enthousiasme werd onze BBQ aangestoken om er een T-bone steak van wel meer dan 1 kg op te leggen. Dit zou smaken… Vergezeld van verse Icebergsla die we in de ochtend hadden gekocht, smaakte de steak beter dan ooit.
De rest van de avond werd doorgebracht met het aanleren (via simultaan vertaling) van Vlaamse muziek aan Hélène. Met een i-Pod kun je toch leuke dingen doen. Uiteraard werd ons enthousiasme aangewakkerd door de wijn die maar niet op bleek te geraken.
Rond 23 uur lagen we allemaal in onze kooi te slapen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten